Heel spannend vond ik het, op sommige momenten zelfs doodeng, om onze podcastserie Zwart Gat (hier te beluisteren) de wereld in te slingeren. Welke idioot legt nou haar hele gevoelsleven bloot in een podcastserie en deelt het met iedereen?!
Nou, ik dus. En Eva Cleven. Toen we begonnen met het werken aan Zwart Gat, wisten we al dat het over de emotionele en mentale gevolgen van internationale adoptie moest gaan. Want zo vaak gaat het over alle misstanden, maar bijna nooit over het in mijn ogen hele belangrijke punt: hoe voelt het nou om geadopteerd te zijn? Dat ik zelf ook met mijn billen bloot moest en niet alleen andere geadopteerden aan het woord kon laten, stond als een paal boven water.
Want je kunt niet een kwetsbaar, ontroerend verhaal maken, zonder je zelf ook kwetsbaar op te stellen. Vlak voor we live gingen, sloeg de stress echt toe en zei mijn man: ‘Als je je zo open opstelt, hakken mensen echt niet je kop eraf, hoor.’ Ik geloofde hem niet, maar… hij had gelijk. We kregen niets dan prachtige, liefdevolle en lovende reacties. Van geadopteerden, van familieleden en partners van geadopteerden en van mensen die niks met adoptie te maken hebben. Onze verhalen en die van onze geïnterviewde geadopteerden, raakten mensen diep. En dat is iets dat mij (en Eva) ook weer raakte. De bonusaflevering is in de maak, dus to be continued!
In 2021 verscheen het rapport van de Commissie Joustra, waarin schokkende feiten boven tafel kwamen over de misstanden rondom interlandelijke adoptie. Geen kattenpis om te lezen, kan ik je vertellen.
Hoe fijn had ik het gevonden als ik in het begin van mijn carrière een coach had gehad. Iemand die me soms een duwtje in de goede richting gaf, die me hielp als ik het niet meer wist. Een soort mentor.
In de jaren dat ik programmaleider bij FunX was en zendermanager van 3FM, haalde ik het meeste plezier uit het werken met de jonge honden die de redactie vormden. Zowel voor als achter de schermen…
